De zomer voorbij

Terug in Dubai was het een stuk drukker. De scholen begonnen inmiddels ook weer in september, een reden voor veel mensen om langzamerhand terug te keren naar de thuisbasis.

Ook de meeste dames van de wandelclub waren er weer en we hadden genoeg stof om bij te praten.
Met een van hen, Annechien, ook werkzoekend, ging ik een aantal ochtenden netwerken. E.e.a. resulteerde eindelijk weer eens in een uitnodiging voor een sollicitatiegesprek. Dit keer op een school, als secretaresse van de manager van de onderbouw. Nu moet je je een school hier anders voorstellen dan een school in Nederland. Het zijn enorme, luxueuze gebouwen voor kinderen in de leeftijd van 3 tot 18 jaar, met allerlei faciliteiten zoals een zwembad, gym, sporthal, tuin, planetarium, kantine en auditorium. Ik keek mijn ogen uit. Ik had een prettig gesprek met de Amerikaanse manager, maar helaas is de keuze gevallen op een van de andere 7 kandidaten. Dus maar weer verder zoeken op de arbeidsmarkt…
Ook heb ik via Annechien een passend instituut gevonden waar ik Engelse lessen op maat kan volgen. Het duurt allemaal even, maar uiteindelijk komt het toch wel in orde.

Op Bart zijn werk werd het opeens ook weer druk en aangezien hij inmiddels de meer prominente rentals van Desert River mag verzorgen, had hij een leuke ontmoeting.
In de Mall of the Emirates werd een nieuwe vleugel geopend, met onder meer een exclusieve Adidas shop. Er was daarvoor meubilair ingehuurd dat Bart moest afleveren. En wie verrichte de opening van de Adidas shop? David Beckham himself! Dat zijn de leuke dingen: Bart heeft hem en Victoria de hand mogen schudden en met even hen kunnen praten.

Bij PFF is inmiddels de nieuwe (Engelse) manager Gary begonnen.
En met een heerlijk etentje bij ons thuis (met o.a. zelfgemaakte foie gras de canard, naar recept van Sandrine) hebben we afscheid genomen van Franse Franck en zijn vrouw Sandrine.
Zij zullen zich vanaf half oktober voor Galperti/PFF in Sjanghai gaan vestigen. Heel jammer, want het zijn erg prettige mensen. Gelukkig is de afspraak om elkaar te zijner tijd in Sjanghai te ontmoeten al gemaakt. Zo kom je nog eens ergens.

De activiteiten van de Nederlandse Verenging namen ook weer een aanvang. Dit keer met een wijnproefavond. Nou, wijn en Vogeltjes: dat moesten we natuurlijk toch maar weer eens een keer proberen. Helaas kwamen we wederom met een (gelukkig figuurlijke) kater thuis. Het was weer niet gezellig, er was bijna niemand en de paar mensen die er waren kliekten bij elkaar. Er waren wel een paar wandelvriendinnen, dus dat maakte het nog enigszins goed, maar verder hebben we die borrels vanaf nu afgezworen. Het is niet aan ons besteed.

Aan het weer is het ook te merken dat de zomer over de top heen is.
Het wordt om 18 uur donker en langzamerhand is de temperatuur overdag weer onder de 40 graden gedaald. ’s Avonds is het aanmerkelijk koeler, een graad of 32. Aangenaam dus en we kunnen weer regelmatig buiten zitten.
Vorige week echter was er een aantal dagen een echte omslag in het weer. Het werd heel benauwd en de luchtvochtigheid steeg tot 95%. Het was ongekend, condens droop van de ramen en alles in huis was klam, ondanks de airco. ’s Ochtends voor de zon op was, was het enorm mistig en met die geweldige chauffeurs hier op de weg, moesten we nog alerter rijden dan anders. Gelukkig was dit na een dag of 5 weer voorbij, maar het was weer een hele ervaring.
Het koelere weer was voor de Zandlopers reden om de wekelijkse wandeling weer naar buiten te verplaatsen. Het is nog wel warm, maar in de Marina kun je toch weer redelijk buiten lopen in de schaduw van de hoge gebouwen.

Nu het weer beter is, begint iedereen ook weer bezoek uit Nederland te ontvangen. Wij ook. We hebben de komende 4 weken maar liefst 3 keer gasten. Een druk, maar leuk vooruitzicht. Dus Dubai, here we come!

Tot slot nog de beloofde informatie voor de mensen die nog steeds problemen hebben met het installeren van Skype: https://www.youtube.com/watch?v=xEymyiYouMQ (als ik het kan, kan jij het ook!) Succes.