Vogeltjes in Thailand
Blijf op de hoogte en volg Irene
15 Juli 2015 | Thailand, Bangkok
We begonnen de reis natuurlijk in Bangkok. In een mooi hotel, gelegen aan de rivier, centraal in de stad. We hadden van een aantal mensen die al eerder in Thailand waren geweest of hadden gewoond, veel tips gekregen en met daarnaast de Lonely Planet op zak kon ons weinig gebeuren. Reizen in Bangkok doe je in een tuk-tuk en we hebben diverse tempels bezocht, de een nog mooier en indrukwekkender dan de ander, met als hoogtepunt de beroemde liggende Buddha van Wat Pho van ruim 60 meter. We hebben een long-tail boat genomen voor een Khlong (kanaal) toer, de avondmarkt Phat Phong bezocht (‘Mister,mister, ping-pong-show’) en de beroemde Chachuchak weekendmarkt. We hebben geslenterd door Khao San Road en we hebben een fietstocht door China-town gedaan, door steegjes, over stoepjes, langs kraampjes, dwars over de markt, over een tempel-terrein en we zijn, met fiets en al, overgestoken met het pontje. Wat een stad! Adembenemend in vele opzichten (hectisch, vriendelijk, mooi, lekker, maar ook arm, vies en stinkend)!
Volgens gingen we naar Kanchanaburi, een proviciestadje in een prachtige omgeving, maar helaas met een bloederige geschiedenis: de Birmaspoorlijn loopt hier. Het deed denken aan Normandie met grote begraafplaatsen voor geallieerden en oorlogsmusea, de wereldberoemde Bridge over the River Kwai en the Hellfirepass, een bergkloof waar 15.000 krijgsgevangen het leven hebben gelaten. We hebben hier het Erawan Nationaal park bezocht, een prachtig oerwoud met op diverse niveau’s 7 watervallen. Daar lopend op de berg in de regen, kwamen we een Nederlandse vader en dochter tegen die bij ons in het hotel in Bangkok zaten, hoe toevallig?
De volgende stop was gepland in Chiang Mai. Hiervoor moesten we met een taxibusje naar Ayuthaya om daar vervolgens de nachttrein te nemen naar Chang Mai. En wie stapten ook in het busje? Een jong stel die we ook ontmoet hadden tijdens de fietstocht in Bangkok.
De nachttrein was een aparte belevenis: we hadden een 1e klas slaapcoupe, maar dat stelde niet veel voor, het was vooral een nacht met weinig slaap.
De volgende ochtend waren we al vroeg in ons guesthouse, dus maar even een paar uurtjes bij geslapen en opgefrist in het zwembad, alvorens de plaatselijke markt Talat Warorot te bezoeken.
De dagen daarna hebben we in het oerwoud een rit op een olifant gemaakt en op een bamboevlot over een rivier gevaren. We zijn in een dorp van de langnek-stam geweest en hebben een orchideeën-kwekerij bezocht. Natuurlijk slenterden we over de enorme markt, Sunday Walking Street geheten, maar het hoogtepunt was toch wel de kookcursus die we gevolgd hebben. Hiervoor werden we met een pick-up afgehaald bij ons guesthouse, waarna deze bij een hotel nog wat cursisten ging ophalen. En wie stapten bij dat hotel net naar buiten? De vader en dochter die we al eerder in Bangkok en Kanchanaburi waren tegengekomen. En wat bleek, zij zouden naar hetzelfde eiland doorreizen als wij. We spraken af dat we als we elkaar daar weer zouden ontmoeten wat zouden gaan drinken…
De kookcursus was erg leerzaam, gezellig en lekker met een internationaal gezelschap. We gingen eerst naar de markt om warenkennis te krijgen over diverse kruiden en ingrediënten die gebruikt worden in de Thaise keuken, vervolgens mocht ieder 5 gangen naar keuze bereiden en opeten en aan het eind kregen we alle recepten mee, dus we kunnen al dat lekkers thuis nog eens namaken.
Inmiddels hadden we beslist dat we naar het eiland Ko Samed zouden gaan om na al dat rondreizen eens lekker op het strand te kunnen luieren. De enige mogelijkheid om daar te komen was om het vliegtuig terug naar Bangkok te nemen en vervolgens een 3 uur durende taxirit (of met de bus) naar de haven van Ban Phe om over te varen naar Ko Samed. Na een voorspoedige reis, met een enigszins woelige zee, kwamen we op een soort Bounty-eilandje zonder verkeer (nou ja, wat scooters en Pick-up taxi’s). Ons hutje lag op het strand aan een leuk baaitje met diverse resorts en restaurantjes, heerlijk. Er was niet echt een dorpje op het eiland. Af en toe huurden we een scootertje en reden we naar een ander stukje van het eiland, maar dat was het dan wel. In ons eigen baaitje kon je heerlijk eten en je had zelfs geen slippers nodig, want je at op het strand.
We hadden een dagtour geboekt om met een speedboot naar een aantal onbewoonde eilandjes te gaan, waar je kon zwemmen en snorkelen. De zee was heel wild en de boot maakte flinke klappen op de hoge golven. Gelukkig had ik een pilletje ingenomen, maar desondanks werd ik er niet echt blij van en er zaten er wel een paar aan boord met zakjes onder hun neus. Behalve op het eerste eilandje, viel het snorkelen wat tegen: er was niet veel te zien, veel dood koraal, troebel water en weinig vissen. Desondanks was het een leuke dag, we hebben schelpjes gezocht en gezwommen en lekker geluncht. En wie kwamen we op het eerste eilandje weer tegen? De vader en dochter en het jonge stel die we al een aantal keren eerder waren tegengekomen! We spraken af om een hapje te gaan eten. Het was erg gezellig met Gerard en Feline en de volgende dag aten we Esther en Marinus. It was meant to be…
We besloten een dagje eerder terug te gaan naar Bangkok om daar nog een dagje te kunnen genieten en boekten hetzelfde hotel. We sprongen nog een keer in een tuk-tuk, slenterden nog een keertje over Khao San Road en bezochten het Jim Thompson House, een museum van een oude zijdehandelaar, dit was erg interessant .
En toen was de vakantie voor bij. Het was een prachtige reis. We hebben veel gereisd en gezien en erg genoten. Thailand is de moeite waard!
-
28 Juli 2015 - 18:21
Kaasboerinnetje Claudia:
Hoi lieve Irene en Koos, eindelijk toch weer je kaartje teruggevonden met de gegevens van je blog! (Die was ik dus kwijt...)
Wat een prachtige verhalen, heb ze meteen allemaal maar eens even gelezen. En wat fijn dat je zo goed aardt daar, maar dat heb je aan jezelf te danken. Gas erop en gaan! Jullie huis is echt prachtig, wat leuk om dat allemaal te kunnen zien. Zo te lezen hoeven jullie nooit duimen te draaien haha, mooie avonturen en ontmoetingen. Dat maakt het leven mooi (zei de vrouw die zelden het erf af komt ;))
We geven Simone volgende keer wel weer een lekker stukje kaas mee, want die cheddar (of wat kun je daar krijgen) is natuurlijk niet te hachelen.
Hier alles oké.
Hebben begin mei een vreselijke brand gehad. De hele werktuigenloods met alle machines verloren, maar de koeien en wij veilig. Alleen is de hond een week later ook nog overleden. Daar waren we mss nog wel meer stuk van dan van de brand. Hij was pas 3 1/2.
Wel super dat je poezen het zo goed doen daar. Die dames kunnen wel tegen hoge temperaturen. En met een Nlse dierenarts natuurlijk de beste zorg hihi.
We wensen jullie een super tijd toe, groetjes aan Bart en ik hoop nog eens langs te komen als we naar mn broer gaan!
Liefs Claudia de Wit -
28 Juli 2015 - 18:40
Irene:
Hee Claudia,
wat leuk, toeval bestaat: ik kruip met achter m'n PC en denk aan jullie omdat ik over 2 weken in NL ben en ik zooo verlang naar JULLIE HEERLIJKE KAAS, met hoofdletters!!! Ze hebben hier Old 020 (we krijgen het niet door de strot) ;-)
ik heb je in april een mailtje gestuurd, heb je dat wel ontvangen??? gestuurd naar: wittewelle@agroconnect.nl
Wil je even bevestigen, dan stuur ik je een PM.
Liefs terug, Irene
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley